De tijd vliegt voorbij, en al snel is daar 25 juni. De dag van de inleiding.
Om 9 uur worden ze verwacht in het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam. Waar hun meisje geboren zal worden. De eerste stap van de inleiding is het plaatsen van een ballon, die moet gaan zorgen voor ontsluiting. En dan begint het afwachten. Helaas is er nog geen ontsluiting, en mogen ze thuis verder afwachten.
De tijd kruipt voorbij die dag, en eigenlijk is het voor een ieder alleen maar wachten tot de volgende ochtend.
Maar het blijft de hele dag en nacht stil…

De volgende ochtend half 7 krijg ik het volgende bericht. Stephanie en Glenn zijn in het ziekenhuis, zodat de inleiding verder opgepakt kan worden.
Er is op dat moment 3cm ontsluiting, en kan er begonnen worden met het inbrengen van tabletjes. Die hopelijk de weeën op gang gaan brengen. Zodat de bevalling wat gaat vorderen. Maar ook dat wil helaas niet opschieten. De weeën blijven maar uit, En de tabletjes doen weinig.
En dan na een aantal uren zonder update, krijg ik om half 5 ineens een bericht van Glenn. De weeën zetten nu goed door. En of ik richting het ziekenhuis wil komen. Uit ervaring weet ik dat wanneer een papa contact opneemt, dat de mama vaak al in een weeën bubbel zit. En dat het dan ook echt tijd is om te gaan.

Om kwart voor 6 kom ik aan in het ziekenhuis. En op dat moment wordt Stephanie net weer aan de monitor gelegd. Er zijn heel overduidelijk wel weeën, maar deze zwakken helaas net weer een stukje af. En ze zijn nog te onregelmatig.
Na een tijdje wachten wordt er weer gecontroleerd op de ontsluiting. Maar helaas is er nog geen vordering. Er wordt om 8 uur besloten om nog een laatste dosis tabletjes te geven. Maar er is weinig hoop dat het nu door gaat zetten.
En de verloskundige zegt: “Ik weet niet of je fotograaf van plan is om de hele nacht hier te slapen. Maar ze kan beter naar huis gaan. Want de baby komt voorlopig nog niet, en we gaan pas morgenochtend verder met inleiden.”
Wat is dat een grote tegenvaller voor Stephanie en Glenn. Ze hadden zo gehoopt om hun meisje snel in hun armen te hebben. En de afgelopen dagen waren al heel zwaar. En is er maar weinig geslapen.

Na goed overleg besluit ik het nog heel even aan te kijken tot ongeveer 10 uur. En mocht er niets veranderen, ga ik maar weer naar huis. Om ook wat slaap te pakken.
En ondanks dat de weeën toch wel iets sterker worden, is het nog niet waar het moet zijn. En besluit ik om naar huis te gaan om 10 uur.

Om kwart voor 11 ben ik thuis. En spring snel onder de douche. Dan heb ik dat alvast maar gehad. Ik stap de douche uit, kleed mezelf aan om te gaan slapen. En precies wanneer ik mijn bed in stap gaat de telefoon. Het is Glenn: “De vliezen zijn gebroken. En Stephanie zit in een soort weeën storm.”
Binnen 5 minuten ben ik weer onderweg, en nog voor 12 ben ik weer in het ziekenhuis aanwezig.
En wanneer ik binnenkom is het gelijk duidelijk. De laatste afgifte met tabletten heeft zijn werk wel goed gedaan. En Stephanie zit helemaal in haar weeën.
Ze heeft het zwaar, en de weeën worden snel sterker. En komen sneller op elkaar.

Om half 1 besluit Stephanie dat ze toch wel graag pijnstilling wil. Om de weeën wat dragelijker te maken. Zodat ze ook wat kan uitrusten tussen de weeën door.
Bij de pijnstiller die ze krijgt is het noodzakelijk dat het helemaal donker is in de kamer, en er helemaal geen afleiding is. Op dat moment krijg ik van de verpleegkundigen, heel lief, Een kamertje aangeboden. Zodat iedereen, inclusief ik, even een aantal uurtjes kan bijslapen.
Maar helaas slaat de pijnstilling niet erg aan, en is het bijslapen ook alweer gedaan om half 3. Ook de ontsluiting valt tegen. En er is nog maar 5 cm ontsluiting.

Iedereen is onwijs moe. En Glenn weet ook niet zo goed meer wat hij moet doen om Stephanie te steunen. Er wordt besloten dat Stephanie iets zwaardere pijnstilling krijgt in de vorm van morfine. Zodat ze iets kan ontspannen, zodat de ontsluiting iets sneller gaat vorderen.

5 uur… Helaas, nog maar 6 cm ontsluiting. Ondanks heftige weeën. Er worden weeën opwekkers aangesloten, zodat naast de weeën, de ontsluiting ook iets verder gaat vorderen.

Inmiddels is het half 7, en geeft Stephanie ineens aan dat ze druk begint te voelen. De verloskundige komt binnen, en controleert de ontsluiting. Maar dat is nog maar 8cm. En Stephanie moet echt nog even doorzetten. En deze krachtige weeën wegzuchten. Hoe pijnlijk het ook is…
En dan eindelijk, na een hele lange nacht, is daar om 9 uur het verlossende woord. 10 cm ontsluiting. En Stephanie mag gaan persen! En wat doet ze dat onwijs goed en geconcentreerd. Zo goed, dat er na slechts 2 keer persen al een hoofdje te zien is.

En dan, om 9:32, klinkt daar een klein huiltje door de kamer. Eindelijk is ze er! Kleine, mooie Milou is eindelijk geboren. De Glenn die ik de heb leren kennen als nuchter, veegt zijn tranen vol emotie weg. En Stephanie is gelijk helemaal in de wolken met haar prachtige meisje.
Het is zo een lange, soms uitzichtloze weg geweest voor dit gezin. Lieve Milou, wat ben je onwijs welkom!

Terwijl Stephanie verzorgd wordt, ga ik mee met Glenn, want hij kan in het ziekenhuis zijn kleine meisje al aangeven. Wat bijzonder! Binnen een kwartier na haar geboorte is Milou een officiële wereldburger.
De eerste controles worden gedaan, en de eerste familieleden worden opgebeld. Milou doet het onwijs goed. En is een grote dame, van 3878gr.

En dan komen langzaam aan de eerste familieleden binnen. Een ieder is gelijk verliefd op de kleine Milou. En terecht, want wat is ze mooi.
En al gelijk valt me op hoe welkom dit kleine meisje is. En hoe lang een ieder op dit kleine meisje gewacht heeft.
Ik maak nog een aantal foto’s van de familiebezoeken. En dan is het voor mij hoog tijd om naar huis te gaan om 1 uur. En om deze familie van elkaar te laten genieten.

Lieve Stephanie, Glenn, en Milou. Onwijs bedankt dat ik aanwezig mocht zijn bij de geboorte van Milou. Wat was het een grote eer. En komt jullie meisje in een warm bad terecht van liefde.
Ik wens jullie alle liefde en geluk toe voor in de toekomst.

Liefs,
Angela

Ook geïnteresseerd in een geboortereportage van de geboorte van jullie kindje? Neem dan even een kijkje op mijn informatiepagina voor geboortefotografie

Alle foto’s zijn geplaatst met toestemming van de afgebeelde personen.