Geboorteverhaal van Jean - Als de kers op de taart

Thuisbevalling in Hoogvliet, Rotterdam. - Halve Lotusbevalling

Als de dag van gisteren, de geboorte van Hannah. Minder dan een jaar voor haar geboorte heb ik mezelf helemaal ondergedompeld in de wereld van geboortefotografie. Hannah werd geboren in mei 2018 als 3e dochter van Mike & Savannah. En ik hoor het Savanah nog zeggen na de geboorte. “Dit is de laatste…”

En ik moet eerlijk zeggen dat ik echt even in shock naar mijn telefoon keek toen ik in het najaar van 2020 een zwangerschap aankondiging tegenkwam op facebook van Savannah en Mike. Diezelfde dag nog krijg ik een bericht van Savannah, dat ze heel graag weer een geboortereportage willen. En we plannen een “Kennismaking” in. Het is oprecht zo een feestje om weer terug te komen bij gezinnen waar je eerder bent geweest. En het feit dat al die kindjes vrolijk rondrennen in huis en 5 keer zo groot zijn geworden, maakt je realiseren dat je zelf ook echt ouder wordt. 😉

Savannah is uitgerekend eind mei, net als bij Hannah. En ze verwachten dit keer een zoon! Een hekkensluiter, die het gezin echt compleet maakt.
De andere kindjes zijn geboren in het ziekenhuis. Maar door corona en alles eromheen wil Savannah dit keer heel graag thuis bevallen. Maar ze wil niet overtijd lopen. Omdat de zwangerschap mentaal veel van haar vraagt. Ze heeft een fijne verloskundigenpraktijk gevonden die haar hierbij wil ondersteunen!

Mei is bij mij een drukke maand, met meerdere geboortes. Het is dan ook nog heel even spannend wanneer ik naar een geboorte ga en bericht krijg van Savannah dat ze die dag gestript gaat worden. Gelukkig voor mij blijft alles rustig. En heeft de kleine man het nog prima naar zijn zin daar binnen. Helaas voor Savannah. Ze is inmiddels wel klaar met het zwanger zijn, en ze willen graag hun zoon en broertje in hun armen sluiten!
De dagen worden weken, en langzaamaan komt de uitgerekende datum in zicht. Er is inmiddels al meerdere keren een poging gedaan tot strippen, wat steeds een stukje beter lukt. Het rommelt al een tijdje…

Maandag 10 mei wordt er weer 2x een poging gedaan tot strippen. Die op dat moment weer weinig teweeg brengt. Er wordt gekeken naar de opties, en besloten dat wanneer de kleine er de volgende maandag nog niet is, dat er gestart gaat worden met een inleiding.

Maar die inleiding is helemaal niet nodig! vroeg in de ochtend van 13 mei, om iets voor 6, gaat de telefoon. Het is Savannah. Ze heeft al bijna de hele nacht weeën en de verloskundige komt er zo aan om te kijken hoe het ervoor staat. Omdat ik weet dat Savannah een snelle bevaller is, met een torenhoge pijngrens, is het wel duidelijk. Als zij denkt dat het begonnen is, en me er zelfs wakker voor belt, dan is het ook echt begonnen.
Ik heb die nacht heerlijk geslapen. Het is een prachtige ochtend en de zon staat al aan de hemel. In plaats van thuis af te wachten besluiten we samen dat ik die kant op kom.
Haasten voor een geboorte vind ik een heel naar iets. En een ieder die bij mij boekt zal het me wel eens hebben horen zeggen: Ik ben er liever 3 uur te vroeg, dan 3 minuten te laat.

Rond een uur of 7 stap ik binnen bij Mike & Savannah.Hannah is al wakker, maar Mia ligt nog heerlijk in dromenland. Mike staat broodjes te smeren en Savannah vangt rustig haar weeën op. Oma is inmiddels gebeld om de kindjes op te halen en de verloskundige staat ook voor de deur.
Na een check van de verloskundige blijkt dat Savannah op dat moment nog maar 2 centimeter ontsluiting heeft. Een klein beetje een domper voor haar. Ze heeft al de hele nacht zo hard gewerkt! Op dat moment wil ze ook zo snel mogelijk rust. De kindjes de deur uit, zodat ze zichzelf echt kan focussen zonder afleiding. Gelukkig staat oma ook snel voor de deur, en de meiden vinden het alleen maar leuk dat ze met oma mee mogen. Maar ze voelen ook heel goed aan dat er een verandering gaande is. Ze geven de buikbaby nog 1 dikke knuffel en huppelen weg. De verloskundige komt over een uurtje terug.

Mike besluit om nog even snel naar de supermarkt te lopen voor wat broodjes. Dat kan echt alleen een ervaren papa bedenken. Die rustig blijft in alles wat er op hem afkomt.
Savannah en ik kletsen nog wat tussen de weeën door. Maar het is duidelijk dat ze moe is van de hele nacht wakker zijn, en hoopt dat ze snel de kleine man in haar armen heeft.
De verloskundige komt weer langs om te checken, en Savannah geeft aan dat ze in het ziekenhuis op dit moment om pijnstilling zou vragen. Ik hoop zo dat ze inmiddels wat gevorderd is. Maar helaas. 3cm ontsluiting.
De verloskundige komt om 10 uur weer terug om te kijken hoe het gaat.

Savannah stapt in bad in de hoop dat ze daar de weeën beter op kan vangen. Ondertussen vliegt Mike heen en weer. Tijdens de geboorte van Hannah was me dit ook al opgevallen, maar Mike is echt een man van goud. Hij draagt zijn vrouw en kinderen op handen en absoluut iemand die je naast je wilt hebben wanneer je bevalt. Hij smeert de broodjes die hij zojuist gehaald heeft en is de rust zelve.
Tijdens haar zwangerschappen en bevallingen heeft Savannah een ijsblokjes craving. Er gaan kilo’s ijsblokjes doorheen. Zo ook tijdens deze bevalling, en even krijg ik een dejavu. Op de rand van het bad staan appelflappen met 1 hapje eruit, en een glas cola met ijsblokjes.
Heel beheerst en rustig puft Savannah de weeën weg. Het warme water doet haar goed.
Het is 10 voor 10 wanneer ze het ineens op de heupen krijgt en het bad uit wil. De verloskundige moet nu gebeld worden, want het gevoel van druk begint toe te nemen.
En ik herken dit van de vorige bevalling van Savannah. Het duurt even voordat haar lichaam op gang komt, maar schiet dan ineens door naar bijna volledige ontsluiting.

De verloskundige staat binnen no time op de stoep samen met de stagiaire. Het is de 2e bevalling die deze stagiaire mag meemaken en ze vind het maar wat spannend. We maken nog een grap over het witte t shirt wat ze draagt. Want als je een aantal bevallingen hebt bijgewoond weet je wel dat het dragen van witte kleding, een absolute no go is.
De verloskundige voelt de ontsluiting, en voelt een mooie 8cm! dat is snel gegaan zo in dat uurtje in bad. De kraamzorg wordt ook gebeld en is onderweg. Het gaat nu echt gebeuren!

Savannah krijgt het wel zwaar. De laatste 2 centimeter zijn altijd heel pittig. Heel even blijft ze hangen op 9cm. De vliezen zijn nog intact, en de verloskundige vraagt of ze deze mag breken. Er zit een vochtblaas in de vruchtzak, net onder het hoofdje van de baby. Wat ervoor zorgt dat de baby niet makkelijk verder in kan dalen. Het breken van de vliezen kan net het laatste zetje geven. Ze doet dit en bijna gelijk treed er persdrang op. Het is wel veneinig, want er is er persdrang, maar nog geen volledige 10cm ontsluiting. Wat betekent dat Savannah persweeën weg moet zuchten. Op sommige momenten geeft ze wel al een beetje mee. De verloskundige geeft ook aan dat ze naar haar lichaam moet luisteren. Jouw lichaam is aan het baren, jouw lichaam weet heel goed hoe dat moet.
Savannah draait op haar zij. De verandering van positie kan er net voor zorgen dat het laatste randje weggaat. En vrijwel direct gebeurd dit ook. Ze kan het persen echt niet meer tegenhouden.
Mike wil zijn zoon graag aanpakken en staat al klaar met de handschoenen aan. En dat is maar goed ook, want deze kleine man heeft enorme haast. In 1 perswee zien we al een stukje van het hoofdje. Savannah roept nog dat Mike op moet schieten, omdat ze het echt niet kan houden. En met slechts 2 persweeën is daar een prachtig klein jongetje, wat het gelijk op een huilen zet.
Om 11:19 is kleine Jean geboren. Een prachtig kereltje, wat helemaal op zijn zussen lijkt.

Het is echt even bijkomen van zo een sneltrein bevalling. Het duurt dan ook even voordat iedereen weer een beetje kan landen. Bij Hannah heeft Savannah 2 jaar borstvoeding gegeven, en het is wel mooi om te zien dat haar lichaam gelijk weer weet wat de bedoeling is, het toeschietreflex kickt gelijk in.
Al snel wordt de placenta ook geboren. En het was helemaal niet de bedoeling, maar op het moment zelf wordt besloten om de navelstreng nog even niet door te knippen, maar te wachten totdat deze volledig uitgeklopt is. Ook wel een halve lotusbevalling genoemd.
Savannah moet wel gehecht worden. Maar daar waar de meeste vrouwen dit het vervelendste gedeelte van de bevalling vinden, geeft Savannah echt geen krimp. Ze heeft een gezonde baby op haar borst en dat is alles wat telt!
Samen met de hulp van Mike en de kraamzorg legt ze Jean voor de eerste keer aan. En hij drinkt gelijk al grote slokken. Savannah kijkt naar Mike en zegt: “Daar gaan we weer met de borstvoeding..”

Na een heerlijk uurtje hun zoon bewonderen is het tijd voor de controles en het aankleden. Jean zijn grote zussen zijn onderweg om hem te bewonderen!
De navelstreng wordt doorgeknipt. En terwijl de kraamzorg Savannah helpt met wassen en aankleden worden de controles bij Jean gedaan. Hij is helemaal goedgekeurd en klaar voor alle grote avonturen die hij gaat beleven.
Savannah zit goed en wel op bed met haar zoon wanneer we gestommel op de trap horen. Er verschijnen 2 nieuwsgierige gezichtjes en Mia en Hannah vliegen naar binnen.

Het is een prachtig plaatje zo. Hannah en Mia zijn helemaal verliefd op hun broertje en het geluk spat er vanaf. De knuffel van Ally* wordt erbij gepakt. En zo is het gezin zo compleet als dat ze ooit zullen zijn.

De nieuwsgierige opa’s, oma’s en tantes druppelen inmiddels binnen en staan te trappelen om de kleine man te ontmoeten. Om het niet te druk te laten worden in de kamer besluit ik dat het tijd is om te gaan en om een gelukkig gezin achter te laten.

Het is een prachtige, stralende Hemelvaartsdag. 1 van de eerste warme dagen van het jaar. Wanneer ik buiten stap neem ik alle prikkels eens goed in me op. De warme zon, de geur van  een zomer in aantocht, en dankbaarheid.
Zonder dat de wereld het wist, stond de tijd even stil vanmorgen.

Lieve Mike & Savannah. Jullie gezin is oprecht een warm bad. Bedankt, opnieuw, bedankt dat ik zo een belangrijk moment in jullie leven mocht bijwonen. Het was fantastisch om jullie zoon geboren te mogen zien worden. Met op de achtergrond foto’s die ik mocht maken van de geboorte van Hannah.
Jullie zoon is echt de kers op de taart van jullie prachtige gezin. Geniet van al het moois wat jullie hebben in elkaar.

Liefs,
Angela

Ook geïnteresseerd in een geboortereportage van de geboorte van jullie kindje(s)? Neem dan even een kijkje op mijn informatiepagina voor geboortefotografie

Alle dank aan Verloskundigenpraktijk Lize Verbaas & Kraamcentrum DAT voor het mogelijk maken van deze wens!

Alle foto’s zijn geplaatst met toestemming van de afgebeelde personen.