Esmee is half september uitgerekend. Het is nog even spannend of ik daadwerkelijk wel bij de geboorte kan zijn, want ik ben de week voor haar uitgerekende datum op vakantie. Gelukkig heb ik een hele bekwame collega gevonden die voor mij in kan vallen wanneer dit nodig is. Maar uiteraard hoop ik van harte dat ik deze geboorte gewoon zelf kan fotograferen!

De geboorte van Fem was echt een rollercoaster voor Esmee. Het ging snel. Heel snel.
Haar hele plan om in het ziekenhuis te bevallen viel al snel in het water, toen het thuis zo snel bleek te gaan, dat thuis bevallen de enige optie was. Tenzij ze langs de kant van de snelweg wilde bevallen. Maar zo geschiedde, Fem werd thuis geboren.
Wanneer de bevalling van een eerste kindje snel gaat, gaat de bevalling van een 2e kindje vaak nog sneller. Daarom druk ik Esmee en Bas op hun hart, bel me gelijk wanneer je ook maar denkt dat er iets gaat veranderen.

De dag na de uitgerekende datum, 13 september, krijg ik in de avond een appje van Esmee. Dat het toch wel heel onrustig is. Het rommelt. Maar de krampen zijn nog niet regelmatig. Maar wanneer een mama mij appt, die al eens eerder bevallen is, sta ik altijd gelijk op scherp. Mama’s die al eens eerder bevallen zijn, weten wat ze moeten voelen. Ze weten hoe een bevalling opbouwt, en hoe “het werkt” Dus wanneer ze de tijd nemen om mij te contacten, is er 9 van de 10 keer ook daadwerkelijk iets gaande.

Het rommelen blijft aan en word sterker. Om 3 uur stuurt Bas mij een appje. De verloskundige is net langs geweest.En die meet 2cm ontsluiting. De verloskundige komt om half 5 terug. Samen besluiten we dat ik er dan ook ben om half 5.

Wanneer ik om half 5 de straat in draai bij Bas en Esmee, zie ik het licht al branden binnen. En de verloskundige rijd achter mij de straat in. Aan de horizon is er al een voorzichtig streepje licht te zien, van de prachtige dag die aanstaande is.

Wanneer ik binnen stap staat Esmee aan de keukentafel haar weeën op te vangen. Achter mij aan loopt de verloskundige naar binnen. Het eerste wat Esmee doet is zichzelf verontschuldigen. Ze weet niet helemaal zeker of ze wel op de goede tijd iedereen heeft opgetrommeld. Ze wilde 10 minuten geleden eigenlijk nog de verloskundige en mij af bellen.
Terwijl de verloskundige en ik onze spullen bij elkaar pakken, pakt Bas iets te drinken voor ons allebei. We kletsen wat samen. En terwijl we onze spullen uitpakken, heeft Esmee wee op wee. Alsof er een knop omgegaan is in haar lichaam, sinds iedereen er is. Ineens volgen de weeën elkaar in rap tempo op, en worden ze echt heftiger.

We gaan snel naar boven, voordat Esmee niet meer op eigen kracht naar boven kan. Tegen de tijd dat Esmee op bed ligt is het een paar minuten voor 5. De verloskundige checkt, en Esmee blijkt volledige ontsluiting te hebben! Binnen 2 uur tijd van 2 centimeter naar volledige ontsluiting. Tijdens het toucheren breken de vliezen. Deze zijn helaas niet helemaal helder. De kleine dame heeft in het vruchtwater gepoept. Normaal gesproken is dit een indicatie om naar het ziekenhuis te gaan. Maar iedereen ziet dat ze het ziekenhuis nooit gaan redden. Dit kindje wil heel graag geboren worden. Dat gaat thuis gebeuren en nergens anders.
Het is een hele opluchting dat ik er al ben. En dat niet nu nog moet gaan rijden. Want het ziet er absoluut niet naar uit dat dit kindje lang op zichzelf laat wachten.

Het is te laat om de kraamzorg te bellen. Die gaat niet op tijd zijn voor de geboorte. De verloskundige haalt alle spullen naar boven, en zet in rap tempo alles klaar wat ze nodig heeft. Ondertussen geeft Esmee aan dat de persdrang steeds heftiger wordt. Ze geeft steeds een beetje mee op het toppunt van de wee. Omdat het echt niet meer weg te zuchten is. Bas is druk bezig met alle andere spullen klaarleggen. Het eerste pakje wordt in kruiken gewikkeld. Er worden doeken en hydrofielen bijgehaald.
Terwijl dit alles gaande is, ligt Fem nog heerlijk te slapen in haar eigen bedje, een kamer verderop. Oma zou haar komen ophalen rond een uur of 6. Maar het ziet er niet naar uit dat Oma op tijd gaat zijn. En dat Fem gewoon thuis is voor de geboorte van haar zusje.

Het is 5 over 5 wanneer Esmee aangeeft dat ze echt niet meer kan. Deze baby moet er nu uit. Ze wordt gelijk serieus genomen, en iedereen stopt waar die mee bezig is op dat moment.
Na 1 mega intense perswee is er al een hoofdje te zien. En een wee later, om 8 over 5, wordt er een prachtig klein meisje geboren. Ze zet het gelijk op een huilen en doet het super goed. Keet Dakota is geboren op 14 september 2021. Om 8 minuten over 5.

Nog een beetje beduusd van wat er zojuist allemaal gebeurd is. Maar het gaat goed met Esmee en Keet. Er wordt heel wat afgeknuffeld voordat er vanalles moet gebeuren. Keet is een beetje overrompeld door haar snelle geboorte. Maar ook dat trekt snel weer bij. De placenta wordt geboren, en ook dat gaat allemaal zoals het hoort.
Bas belt de kraamzorg en oma. Want door het gehuil van Keet, begint Fem wakker te worden.

Fem is inmiddels klaarwakker. En dus haalt Bas haar maar uit haar bedje. En wat een heerlijk gezicht is dat. Terwijl Esmee nog met Keet op haar borst ligt, komt Bas binnen met een Fem op zijn arm. Ze heeft verwarde slaap haren, ze is in haar pyjama en slaapzak, en ze heeft kleine oogjes van de slaap. Alles maakt gelijk indruk op haar. Ze is net wakker, haar mama ligt met een baby in bed, er staan meerdere vreemde mensen in huis. Ze is nog zo klein, dat maakt het zo mega lastig om te begrijpen wat er gebeurd.
Maar ze is wel geïnteresseerd in haar zusje, als ze eenmaal wakker is.
Wat een prachtig moment is dit. Mijn fotografen hart maakt een klein sprongetje. Dit moment maakt me een gelukkig mens. Dat ik dit intieme moment mag aanschouwen. En zelfs Bas kan zijn tranen niet bedwingen. Hij heeft een prachtige, sterke  vrouw, en 2 gezonde dochters.

Inmiddels beginnen de eerste mensen binnen te druppelen om 6 uur s morgens. Oma is totaal niet verbaasd dat haar kleindochter er al is. Maar o zo trots. Keet wordt uitgebreid bewonderd en geknuffeld. En daarna loopt ze naar beneden met Fem. Even een flesje drinken, even tot rust komen van alle hectiek.

Fem wordt uitgenodigd door de lieve verloskundige, om te helpen bij het “tellen van teentjes” tijdens de eerste controles. Maar dat vind ze toch nog iets te spannend!
Keet komt alle controles goed door. Ze is een heerlijk meisje van 3980 gram.
Na de controles en het aankleden is het voor Bas tijd om zijn dochter een eerste flesje te geven. De kraamzorg is er inmiddels ook. En die begint met alles op te ruimen.
Esmee stapt met hulp van de kraamzorg onder de douche en bas maakt samen met de verloskundige het bed op. Een geoliede machine!

Esmee kruipt haar schone bed in, de eerste belletjes naar familie en vrienden worden gedaan. En er ligt een heerlijk tevreden meisje bij Esmee.

Het is inmiddels half 8, en voor mij ook tijd om naar huis te gaan. Tijd om dit gezin aan elkaar te laten wennen na deze rollercoaster.
want wat was afgelopen nacht hectisch en snel. Maar o zo prachtig mooi.

Een waterig najaars zonnetje breekt door de wolken wanneer ik buiten stap. De grond voelt al herfstig aan. De eerste gekleurde bladeren vallen al van de bomen. En terwijl er voor heel Ridderkerk gewoon weer een nieuwe dag begint, naar werk, naar school. Heeft hier in dit huis vannacht de tijd stil gestaan.

3 weken later kom ik nog een keer terug voor de newborn reportage. En Esmee en Bas zijn net zo verliefd als dat ze vermoeid zijn. Maar dat komt helemaal goed met dit prachtige gezin.

Esmee, Bas, Fem & Keet. Ontzettend bedankt dat ik een kijkje mocht nemen in zo een intieme gebeurtenis in jullie leven.
Geniet van elkaar.

Liefs,
Angela.

Ook geïnteresseerd in een geboortereportage van de geboorte van jullie kindje(s)? Neem dan even een kijkje op mijn informatiepagina voor geboortefotografie

Alle foto’s zijn geplaatst met toestemming van de afgebeelde personen.